Voor Zijne Excellentie Ferdinand Grapperhaus
Minister van Justitie en Veiligheid
Rijksoverheid Nederland
Minister van Justitie en Veiligheid
Rijksoverheid Nederland
Kopie:
Hunne Majesteiten Koning Willem-Alexander en Koningin Máxima der Nederlanden
Hunne Majesteiten Koning Filip en Koningin Mathilde der Belgen
Zijne Majesteit Koning Mohammed VI van Marokko
Zijne Excellentie Minister-President Mark Rutte van Nederland
Hare Excellentie Eerste Minister Sophie Wilmès van België
Zijne Excellentie Eerste Minister Saadedine Elothmani van Marokko
Zijne Excellentie Koen Geens, de Minister van Justitie van België
Zijne Excellentie Philippe Goffin, Belgische Minister van Buitenlandse Zaken en Defensie
Zijne Excellentie Stef Blok, Nederlandse Minister van Buitenlandse Zaken
Zijne Excellentie Nasser Bourita, Marokkaanse Minister van Buitenlandse Zaken
Zijne Excellentie Pieter De Crem, Belgische Minister van Binnenlandse Zaken en Buitenlandse Handel
Zijne Excellentie Alexander De Croo, Vice-Premier Minister en Minister van Financiën
Hare Excellentie Cathy Berx, de Gourverneur van Antwerpen
Zijne Excellentie Bart de Wever de Burgemeester van Stad Antwerpen
Zijne Excellentie Korpschef Henk van Essen, Nederlandse Politie
Zijne Excellentie Korpschef Serge Muyters, Belgische Federale Politie Antwerpen
Hunne Majesteiten Koning Willem-Alexander en Koningin Máxima der Nederlanden
Hunne Majesteiten Koning Filip en Koningin Mathilde der Belgen
Zijne Majesteit Koning Mohammed VI van Marokko
Zijne Excellentie Minister-President Mark Rutte van Nederland
Hare Excellentie Eerste Minister Sophie Wilmès van België
Zijne Excellentie Eerste Minister Saadedine Elothmani van Marokko
Zijne Excellentie Koen Geens, de Minister van Justitie van België
Zijne Excellentie Philippe Goffin, Belgische Minister van Buitenlandse Zaken en Defensie
Zijne Excellentie Stef Blok, Nederlandse Minister van Buitenlandse Zaken
Zijne Excellentie Nasser Bourita, Marokkaanse Minister van Buitenlandse Zaken
Zijne Excellentie Pieter De Crem, Belgische Minister van Binnenlandse Zaken en Buitenlandse Handel
Zijne Excellentie Alexander De Croo, Vice-Premier Minister en Minister van Financiën
Hare Excellentie Cathy Berx, de Gourverneur van Antwerpen
Zijne Excellentie Bart de Wever de Burgemeester van Stad Antwerpen
Zijne Excellentie Korpschef Henk van Essen, Nederlandse Politie
Zijne Excellentie Korpschef Serge Muyters, Belgische Federale Politie Antwerpen
Doornik, woensdag 5 augustus 2020
Sinds het verhaal over de reis van mevrouw Ina Valstar naar Guingamp in Frankrijk waar ze onder de valse naam Frederika Diepenbeek heeft deelgenomen aan een offer van de 5-jarige Juliette begon de aandacht voor de reële identiteit van Ina Valstar te groeien bij de autoriteiten in verschillende landen waar ze met een valse identiteit en een vals paspoort zou hebben gereisd.
Mijn voorstel om haar waarlijke identiteit te achterhalen is om ver in haar echtelijk verleden te graven en om officiële documenten te vinden omtrent haar echtgenoot of metgezellen. Ina Valstar zou hebben samengeleefd met Theo Bamberg (in België en Nederland), Koen Bos (in Amsterdam, Nederland) en Jan Uit Veen (in Amsterdam, Nederland).
Al haar mannen hebben met haar meegewerkt aan het uitbouwen van prostitutienetwerken in Nederland en ze zijn allemaal overleden en meestal in onduidelijke omstandigheden waardoor komt dat de eventuele verantwoordelijkheid van deze vrouw in de doodsoorzaak van al haar metgezellen in vraag wordt gesteld, vooral wanneer het over een vrouw gaat die zich voedt met het bloed van de anderen, zoals in Guingamp en in Clervaux (zie verder onderaan. Daarom zou de dood van al deze mannen opnieuw moeten worden onderzocht.
In het verhaal “De samenzwering om Ina Valstar te vermoorden te Guingamp, in Frankrijk” werd Juliette, een 5-jarig kind opgeofferd, waarvan Ina Valstar het bloed had opgedronken en waarin ze haar beide handen in het bloed heeft gedompeld om haar identiteit van een vampier te bevestigen.
De feiten in deze brief zal u ontvangen in twee delen. Dit eerste deel gaat over drie andere slachtoffers waarvan Ina Valstar het bloed heeft gedronken en over de omstandigheden waarin haar voormalige partners zijn vermoord waarbij nieuwe elementen naar een nieuw onderzoek zouden moeten leiden.
Het tweede deel omschrijft de financiële aspecten in hetzelfde crimineel milieu van Ina Valstar.
Al haar mannen hebben met haar meegewerkt aan het uitbouwen van prostitutienetwerken in Nederland en ze zijn allemaal overleden en meestal in onduidelijke omstandigheden waardoor komt dat de eventuele verantwoordelijkheid van deze vrouw in de doodsoorzaak van al haar metgezellen in vraag wordt gesteld, vooral wanneer het over een vrouw gaat die zich voedt met het bloed van de anderen, zoals in Guingamp en in Clervaux (zie verder onderaan. Daarom zou de dood van al deze mannen opnieuw moeten worden onderzocht.
In het verhaal “De samenzwering om Ina Valstar te vermoorden te Guingamp, in Frankrijk” werd Juliette, een 5-jarig kind opgeofferd, waarvan Ina Valstar het bloed had opgedronken en waarin ze haar beide handen in het bloed heeft gedompeld om haar identiteit van een vampier te bevestigen.
De feiten in deze brief zal u ontvangen in twee delen. Dit eerste deel gaat over drie andere slachtoffers waarvan Ina Valstar het bloed heeft gedronken en over de omstandigheden waarin haar voormalige partners zijn vermoord waarbij nieuwe elementen naar een nieuw onderzoek zouden moeten leiden.
Het tweede deel omschrijft de financiële aspecten in hetzelfde crimineel milieu van Ina Valstar.
Ina Valstar ging naar Saint Malo in April 1988
In april 1988 ging Ina (Wilhelmina) Valstar naar een bijeenkomst van de Vrienden van Beelzebub in Saint Malo, waar ze van 2 april tot 17 april 1988 offers brachten waarin kinderen de keel worden overgesneden om hun bloed te kunnen verorberen. Ina Valstar is een Nederlandse mevrouw die op Stenenbrug nr. 10, in 2140 Borgerhout, Antwerpen, woont.
De Vrienden van Beelzebub is een satanische organisatie die naar verluidt de overhand heeft in de Franstalige landen van Europa, zo werd mij verteld. Ina Valstar spreekt echter uitsluitend Nederlands. Ze is niet in staat om alleen de weg te vinden naar Frankrijk of ergens buiten Vlaanderen en Nederland, of zelfs buiten de grenzen van Borgerhout, waar ze sinds 1982 woont.
Ze krijgt een angstaanval, zodra ze uit haar gewone cel komt, meldde mijn vader, toen hij haar samen met mijn moeder tussen 2009 en 2013 naar Marokko meenam, met het vliegtuig. Ze is bang om per vliegtuig te reizen en bang van het Marokkaanse volk waar ze niets van wil hebben, maar toch klampt ze zich aan mijn moeder, en ik vraag me af waarom.
Op de luchthaven, met mijn ouders, raakte ze in paniek over het vertrek van het vliegtuig zonder haar. Dat was toen ze op weg waren naar Marokko. Ik zou een beetje in paniek raken als ik het vliegtuig zou missen om naar huis te gaan, en veel minder als ik weg moet gaan. Dus, ik begrijp haar angsten niet tenzij het iets te maken heeft met haar paspoort. Ze is irrationeel en vervolgens wordt ze gewelddadig, en daarom is ze erg gevaarlijk.
In de luchthaven, maakte ze mijn vader zo nerveus door te schreeuwen dat ze al te laat waren, 3 uren voor de vlucht. Ze werd opgewonden, en hij moest haar in toom houden. Hij zwoer om nooit meer met haar op reis te gaan, omdat ze slechte energie loslaat die een ongeluk of pech zou kunnen veroorzaken. Als mijn moeder ooit zou zeggen dat hij haar weer naar Marokko zou brengen, zal hij haar ook verlaten.
De Vrienden van Beelzebub is een satanische organisatie die naar verluidt de overhand heeft in de Franstalige landen van Europa, zo werd mij verteld. Ina Valstar spreekt echter uitsluitend Nederlands. Ze is niet in staat om alleen de weg te vinden naar Frankrijk of ergens buiten Vlaanderen en Nederland, of zelfs buiten de grenzen van Borgerhout, waar ze sinds 1982 woont.
Ze krijgt een angstaanval, zodra ze uit haar gewone cel komt, meldde mijn vader, toen hij haar samen met mijn moeder tussen 2009 en 2013 naar Marokko meenam, met het vliegtuig. Ze is bang om per vliegtuig te reizen en bang van het Marokkaanse volk waar ze niets van wil hebben, maar toch klampt ze zich aan mijn moeder, en ik vraag me af waarom.
Op de luchthaven, met mijn ouders, raakte ze in paniek over het vertrek van het vliegtuig zonder haar. Dat was toen ze op weg waren naar Marokko. Ik zou een beetje in paniek raken als ik het vliegtuig zou missen om naar huis te gaan, en veel minder als ik weg moet gaan. Dus, ik begrijp haar angsten niet tenzij het iets te maken heeft met haar paspoort. Ze is irrationeel en vervolgens wordt ze gewelddadig, en daarom is ze erg gevaarlijk.
In de luchthaven, maakte ze mijn vader zo nerveus door te schreeuwen dat ze al te laat waren, 3 uren voor de vlucht. Ze werd opgewonden, en hij moest haar in toom houden. Hij zwoer om nooit meer met haar op reis te gaan, omdat ze slechte energie loslaat die een ongeluk of pech zou kunnen veroorzaken. Als mijn moeder ooit zou zeggen dat hij haar weer naar Marokko zou brengen, zal hij haar ook verlaten.
Mijn vader concludeerde dat Ina Valstar ronduit racistisch was, wat je ook doet om haar te bevallen. Hij vertelde me dat ze ooit is gevallen bij het oversteken van de straat in haar buurt, die vol met migranten zit. Een paar jonge Marokkaanse mannen hadden haar zien vallen en haastten zich om haar te helpen op te staan en de stoep te bereiken. Zodra ze haar hielpen opstaan, begon zij hen allemaal te slaan om haar niet aan te raken, want het waren allemaal "smerige Marokkanen".
Ik zou haar op de autoweg hebben laten liggen om overreden te worden door de tram. Zo graag mag ik deze vrouw.
Ik zou haar op de autoweg hebben laten liggen om overreden te worden door de tram. Zo graag mag ik deze vrouw.
Mijn vader en ik hebben nooit begrepen wat mijn moeder leuk vindt aan deze vrouw. Mijn vader was onmiddellijk afgeschrikt door een zeer grote verzameling van poppen die Ina Valstar overal in haar huis heeft liggen, op de schouw, op alle kasten, vooral in de keuken heeft ze bovenaan de kast overal poppen liggen. Het zijn meestal poppen die geen vreugde uitdrukken, maar met een boze blik. Toch bleef hij warme maaltijden naar haar brengen die mijn moeder voor haar
|
kookte. Hij geeft die aan de deur af en vertrekt. Aan voodoo heeft hij niet gedacht.
Ina Valstar haat me diepgaand, maar ik geef niet om haar. Ik heb haar absoluut nooit geapprecieerd. Ze is een hele kleine vrouw van 1,40 meter, maar ze heeft een hele luide en bazige stem, net als Satan. Een verklaring hiervoor is dat ze zelf doof is en ze draagt een hoorapparaat in beide oren als ik me niet vergis.
|
Ik wist dat ze jaloers op me was sinds ik een tiener was. Ze mocht me niet omdat ik me nooit door haar heb laten commanderen. Wanneer ze naar ons huis kwam, zag ik haar helemaal niet staan.
Ze ervoer alles aan mij als een bedreiging. Ze haatte mijn meertaligheid, en vandaag weet ik waarom. Het is omdat ze naar het buitenland reist om de dingen te doen die ze in België niet kan doen, en die in dit land over haar niet geweten zijn. Ik heb niet bepaald Frans gestudeerd om iets te weten te komen over het leven van mevrouw Ina Valstar, maar ik zal alles wat ik heb tegen haar gebruiken bij het Hof van Justitie, in Frankrijk. Daarom heb ik Frans gestudeerd.
Daarom heb ik de Franse geheime rechercheur, die het verhaal en een getuige meebracht, gevraagd hoe Miss Valstar in Saint Malo was aangekomen, wat een zeer lange reis is vanuit Antwerpen. Ina Valstar werd met de auto naar Frankrijk gereden, door Catherine Marchand die op dat moment 46 jaar oud was en haar kwam ophalen. "In 1988 woonde Ina Valstar samen met Theo Bamberg", merkte ik op. "Ze ging alleen. Theo ging niet mee", zei de agent.
Ina Valstar werd uitgenodigd in Saint-Malo door Pierre Debroux. Hij is getrouwd met Lucienne Marchand die in 1988 45 jaar oud was. Pierre Debroux stierf bij een mysterieus auto-ongeluk in Saint Malo, 3 jaar later in 1991. Hij was de schoonbroer van Catherine Marchand.
Daarom heb ik de Franse geheime rechercheur, die het verhaal en een getuige meebracht, gevraagd hoe Miss Valstar in Saint Malo was aangekomen, wat een zeer lange reis is vanuit Antwerpen. Ina Valstar werd met de auto naar Frankrijk gereden, door Catherine Marchand die op dat moment 46 jaar oud was en haar kwam ophalen. "In 1988 woonde Ina Valstar samen met Theo Bamberg", merkte ik op. "Ze ging alleen. Theo ging niet mee", zei de agent.
Ina Valstar werd uitgenodigd in Saint-Malo door Pierre Debroux. Hij is getrouwd met Lucienne Marchand die in 1988 45 jaar oud was. Pierre Debroux stierf bij een mysterieus auto-ongeluk in Saint Malo, 3 jaar later in 1991. Hij was de schoonbroer van Catherine Marchand.
Op de vraag hoe Ina communiceerde met Catherine en in welke taal terwijl ze in Saint Malo was, omdat Ina geen woord Frans spreekt, was het antwoord dat Catherine Marchand personeel had:
Onder het personeel bevond zich een administratief medewerkster met de naam Tinneke Voorheuvel, afkomstig uit Alkmaar (Nederland). De kans is groot dat zij voor Ina zou hebben vertaald van het Frans naar het Nederlands. De kans is ook groot dat Tinneke Voorheuvel vandaag de dag nog steeds in Saint Malo woont.
Catherine was de Hogepriesteres die twee keer de ceremonie leidde voor de Vrienden van Beelzebub in Saint Malo, tussen 2 april en 17 april 1988. In totaal waren er 15 deelnemers, en een getuige die mij vroeg om zijn naam buiten dit of enig ander verslag te houden, is met zijn getuigenis naar voren gekomen.
Hij zei dat het eerste slachtoffer dat voor haar bloed werd gedood Jacqueline Fonset is, die 19 jaar oud was. Zij werd op 3 april 1988 aan de "hogere machten" geofferd, met een satanische dolk die beschreven wordt als rijkelijk versierd met een gouden greep en edelstenen. Jacqueline werd eerst gedrogeerd met een derivaat van Rohypnol, ook wel bekend als een zeer zware drug om het verkrachten van vrouwen zeer gemakkelijk te maken.
Onder het personeel bevond zich een administratief medewerkster met de naam Tinneke Voorheuvel, afkomstig uit Alkmaar (Nederland). De kans is groot dat zij voor Ina zou hebben vertaald van het Frans naar het Nederlands. De kans is ook groot dat Tinneke Voorheuvel vandaag de dag nog steeds in Saint Malo woont.
Catherine was de Hogepriesteres die twee keer de ceremonie leidde voor de Vrienden van Beelzebub in Saint Malo, tussen 2 april en 17 april 1988. In totaal waren er 15 deelnemers, en een getuige die mij vroeg om zijn naam buiten dit of enig ander verslag te houden, is met zijn getuigenis naar voren gekomen.
Hij zei dat het eerste slachtoffer dat voor haar bloed werd gedood Jacqueline Fonset is, die 19 jaar oud was. Zij werd op 3 april 1988 aan de "hogere machten" geofferd, met een satanische dolk die beschreven wordt als rijkelijk versierd met een gouden greep en edelstenen. Jacqueline werd eerst gedrogeerd met een derivaat van Rohypnol, ook wel bekend als een zeer zware drug om het verkrachten van vrouwen zeer gemakkelijk te maken.
Jacqueline werd in de nek gesneden, precies bij de kransslagader waar het bloed heel gemakkelijk doorheen stroomde. Het werd opgevangen in een koperen schaal, en vervolgens in een kelk waaruit Catherine als eerste dronk. Daarna werd de kelk doorgegeven aan de rest van de deelnemers, waaronder Ina Valstar. Zij bleven het bloed aftappen en de kelk doorgeven totdat er geen bloed meer in het lichaam zat.
Twee weken later, op 16 april 1988, werd een andere tiener, Josiane Dubreuil genaamd, op precies dezelfde manier geofferd. Ze was 17 jaar oud. Ze lieten geen druppel bloed in het lichaam achter. Beide lichamen werden begraven in de tuin van het huis van Catherine Marchand in Saint Malo.
De slachtoffers worden verondersteld mensen te zijn die niemand in hun leven hebben. Jacqueline en Josiane verloren hun ouders als jonge kinderen. Een van hen werd gevonden in het station, mogelijk in Saint-Malo. De andere volgde iemand van de Vrienden van Beelzebub de dood in. Het is niet duidelijk hoe beide slachtoffers precies in de greep zijn geraakt van dit criminele netwerk.
Ina Valstar zou in totaal 3 weken in het huis van Catherine hebben verbleven voor de offers. Haar huis werd georganiseerd voor deze ceremonies, en voor de opvang van de bezoekers, maar ook voor de opsluiting van de slachtoffers zoals Jacqueline en Josiane.
Jacqueline Fonset en Josiane Dubreuil waren in dat huis vóór de aankomst van mevrouw Valstar in Frankrijk. Mevrouw Valstar zou Josiane, het tweede slachtoffer, hebben gezien tijdens de dagen voordat ze werd vermoord in het bijzijn van 15 deelnemers.
Ook het personeel van Catherine Marchand, zoals Tinneke Voorheuvel, moet de kinderen levend hebben opgemerkt voordat ze volledig verdwenen, of ze moeten kennis hebben van de moorden voor kannibalistische doeleinden in Saint-Malo, in het huis van Catherine Marchand.
Catherine Marchand had slechts één zoon en zijn naam is Frederik Marchand. Die werkte op een booreiland voor BP (British Petroleum) ergens in de wereld. Hij woonde niet bij zijn moeder op dat moment, toen de offers plaatsvonden.
Ina Valstar keerde terug naar België op dezelfde manier als zij kwam. Ze werd op 18 april 1988 door Catherine Marchand teruggereden naar Borgerhout.
Dit maakt Ina Valstar verdacht van andere onopgeloste moorden en verdwijningen waarbij kleine kinderen en zelfs baby's, waaronder die van haarzelf, betrokken waren toen ze in Nederland woonde, waar ze gevlucht is nadat ze op zijn minst een dubbele moord had gepleegd.
Een daarvan was op een Poolse jonge vrouw die het sekswerk met zeer gewelddadige personen weigerde. Ina Valstar zou de vrouw hebben opgesloten en haar hebben uitgehongerd met de bedoeling om haar pas te eten te geven als ze accepteert om seks te hebben met haar klanten. Uiteindelijk heeft ze de jonge vrouw uitgehongerd tot de dood.
|
De Poolse jonge dame heet Agnieska Piotkowski en ze was van Gdansk, Ze kwam naar Nederland om geld te verdienen in de schoonmaak. Ze is op Ina Valstar gevallen.
Het andere slachtoffer was een 13-jarig kind dat Ina zou hebben gewurgd om het te doen zwijgen terwijl ze huilde van de pijn nadat gewelddadige mannen het kind seksueel hebben misbruikt. Dit alles was in Nederland.
Ina Valstar is niet welkom in Nederland. Wat doet ze in België?
Voor zover ik weet, heeft België nooit geprobeerd om mevrouw Ina Valstar ergens mee lastig te vallen, op basis van wat ik vanuit haar positie als "vriendin" van de familie heb waargenomen. Ze begon mijn moeder te manipuleren op een catastrofale manier in 1983, toen ze elkaar hadden ontmoet bij Flora - een stichting voor migrantenvrouwen - voornamelijk uit Marokko. Voor meer over Flora, gelieve het artikel getiteld "De samenzwering om Ina Valstar te vermoorden te Guingamp, in Frankrijk" raad te plegen.
In België zou ze verdacht moeten worden van de dood van tieners zoals de 15-jarige Saïda Mahmoudi en Ahmed Talhaoui die het lichaam van Saïda in de bossen van Brecht heeft begraven. De naam van deze man is Ahmed Talhaoui, het oudste dienstdoende personeelslid van de Sheherazade Lounge, die zich op 10 Stenenbrug 2140 Borgerhout bevond, op hetzelfde adres waar Ina Valstar woont.
|
Ina Valstar zou het bevel hebben gevoerd over de moord op Ahmed door twee Nederlandse mannen uit Amsterdam die Koen Smit (47) en Koen Uitdegracht (51) heten. Beide mannen zijn geboren in Rotterdam. Zij ontvingen elk 75 000 euro. Zij ontvingen het geld in contanten in een enveloppe uit de handen van Ina Valstar.
Echter, de financier die het geld voor Koen Smit en Koen Uitdegracht ter beschikking stelde is naar verluidt Jos Delcroix, de oprichter van Deldo Autobanden, een bandenbedrijf in Antwerpen.
Ahmed werd eerst opgesloten in de kelders van de Sheherazade Lounge, aan de Stenenbrug nr 10, in 2140 Borgerhout, waar hij werd gemarteld tussen januari en maart 2017. Mevrouw Ina Valstar zou hebben deelgenomen aan de martelingen en de slachtpartij. Ahmed's keel werd twee keer doorgesneden. Zijn bloed werd in minstens twee flessen opgevangen en in de diepvries bewaard in het appartement van Ina Valstar. In een vergadering die ongeveer 10 dagen later plaatsvond in Valencienne heeft Ina Valstar zijn bloed laten opdrinken door de genodigden. Dat was dus bloed van een lijk.
Een kenner van dat soort consumptie legde me uit dat mensenbloed niet lang goed blijft. Het is ook mogelijk dat het lichaam van Ahmed Talhaoui in de streek van Valencienne in het water werd gelaten met gewichten om het aan de bodem te houden. Zijn lichaam werd later opgevist in het zuiden van Frankrijk.
Het is mogelijk dat er een derde persoon was die André Azoulay heet, de adviseur van Zijne Majesteit Koning Mohammed VI, die zou hebben deelgenomen, maar dit moet worden geverifieerd, want dit soort beschuldigingen kunnen een averechtse uitwerking hebben op mij, want het staat gelijk aan het destabiliseren van de integriteit van Marokko. Maar dat geldt ook voor de Mawazine Lounge in Antwerpen, waar de Koninklijke Adviseur ook zijn hand heeft. Dat op zich is een destabilisatie voor de integriteit van alle Marokkanen.
De eigenaar van zowel Sheherazade Lounge als Mawazine Lounge is waarschijnlijk Jos Delcroix, een bloeddorstige man. We hebben aanwijzingen gevonden dat Jos Delcroix een voorliefde heeft voor het bezitten van bars over de hele wereld, met name in oorlogsgebieden, zoals in Noord-Ierland.
Zoals Mawazine Lounge wordt gebruikt voor de prostitutie, zijn alle bars die hij bezit direct verbonden met de prostitutie om geld in te zamelen voor het inhuren van de moordenaars, zoals die Ina Valstar blijkbaar nodig heeft om zich te bevrijden van haar metgezellen.
Echter, de financier die het geld voor Koen Smit en Koen Uitdegracht ter beschikking stelde is naar verluidt Jos Delcroix, de oprichter van Deldo Autobanden, een bandenbedrijf in Antwerpen.
Ahmed werd eerst opgesloten in de kelders van de Sheherazade Lounge, aan de Stenenbrug nr 10, in 2140 Borgerhout, waar hij werd gemarteld tussen januari en maart 2017. Mevrouw Ina Valstar zou hebben deelgenomen aan de martelingen en de slachtpartij. Ahmed's keel werd twee keer doorgesneden. Zijn bloed werd in minstens twee flessen opgevangen en in de diepvries bewaard in het appartement van Ina Valstar. In een vergadering die ongeveer 10 dagen later plaatsvond in Valencienne heeft Ina Valstar zijn bloed laten opdrinken door de genodigden. Dat was dus bloed van een lijk.
Een kenner van dat soort consumptie legde me uit dat mensenbloed niet lang goed blijft. Het is ook mogelijk dat het lichaam van Ahmed Talhaoui in de streek van Valencienne in het water werd gelaten met gewichten om het aan de bodem te houden. Zijn lichaam werd later opgevist in het zuiden van Frankrijk.
Het is mogelijk dat er een derde persoon was die André Azoulay heet, de adviseur van Zijne Majesteit Koning Mohammed VI, die zou hebben deelgenomen, maar dit moet worden geverifieerd, want dit soort beschuldigingen kunnen een averechtse uitwerking hebben op mij, want het staat gelijk aan het destabiliseren van de integriteit van Marokko. Maar dat geldt ook voor de Mawazine Lounge in Antwerpen, waar de Koninklijke Adviseur ook zijn hand heeft. Dat op zich is een destabilisatie voor de integriteit van alle Marokkanen.
De eigenaar van zowel Sheherazade Lounge als Mawazine Lounge is waarschijnlijk Jos Delcroix, een bloeddorstige man. We hebben aanwijzingen gevonden dat Jos Delcroix een voorliefde heeft voor het bezitten van bars over de hele wereld, met name in oorlogsgebieden, zoals in Noord-Ierland.
Zoals Mawazine Lounge wordt gebruikt voor de prostitutie, zijn alle bars die hij bezit direct verbonden met de prostitutie om geld in te zamelen voor het inhuren van de moordenaars, zoals die Ina Valstar blijkbaar nodig heeft om zich te bevrijden van haar metgezellen.
Hier valt ze dan maar de migrantenvrouwen aan
Ina Valstar werd door de Belgische autoriteiten aan haar lot overgelaten, van bij haar aankomst in België waar ze in 1982 naartoe vluchtte, nadat ze de moord op haar man Koen Bos had bevolen. Ze vluchtte toen de bende van Koen Bos op zoek was naar een vergelding, en toen de Nederlandse politie ook op zoek was naar haar.
De man die het geld zou hebben betaald voor het inhuren van de moordenaars is Jos Delcroix. Hij zou Ina Valstar 100.000 gulden hebben gegeven voor het inhuren van twee moordenaars om Koen Bos om te brengen. De namen van de moordenaars zijn Piet Maaskerk en Jan Oude Heuvel, beiden rond de 63 jaar of ouder en beiden afkomstig uit Vlissingen.
De man die het geld zou hebben betaald voor het inhuren van de moordenaars is Jos Delcroix. Hij zou Ina Valstar 100.000 gulden hebben gegeven voor het inhuren van twee moordenaars om Koen Bos om te brengen. De namen van de moordenaars zijn Piet Maaskerk en Jan Oude Heuvel, beiden rond de 63 jaar of ouder en beiden afkomstig uit Vlissingen.
Na het overlijden van Koen Bos had zij een andere partner, Jan Uit Veen uit Alkmaar, die in 1985 in Amsterdam omkwam bij een georganiseerd auto-ongeluk, dat opnieuw met Ina Valstar gepaard ging. Zij zou het geld daarvoor ook van Jos Delcroix hebben gekregen.
|
Op de vraag waar hij het geld vandaan haalt, is het mogelijk uit de mensenhandel met de vrouwen uit Thailand en de Filippijnen, uit de drugshandel, en waarschijnlijk uit de afpersingen in Noord-Ierland via Dirk Duflou.
|
|
In de tegenoverliggende auto zat een jonge Nederlander van 28 jaar die Wim Schuiten heet uit Den Haag, die 50.000 gulden zou hebben gekregen voor het inrijden van zijn auto tegen dat van Jan Uit Veen. Wim Schuiten stierf kort daarna in een gevecht met een bende
Het belang voor Jos Delcroix om al deze partners van mevrouw Ina Valstar te vermoorden is zodanig dat hij de organisatie zou overnemen van de sekshandel die de mannen en de vriendjes van Ina Valstar hadden opgebouwd. Zo misbruikte Ina de mannen in haar leven, want zelf kan ze helemaal niets.
Jos Delcroix had aanvankelijk om en bij de 25 % van de “ramen” zoals ze dat in het milieu noemen. Met “ramen” wordt bedoeld “mensen in kooien”. Dat wil zeggen dat hij een aantal huizen huurde waarin de meisjes te werk werden gesteld, en hij verdiende de investering terug op basis van de verdienste van de meisjes die keihard moesten werken om bijna niets te verdienen. Dat is seksslavernij dat ongestraft is blijven verder uitgroeien in een internationaal netwerk.
Ina Valstar zou aan een Poolse jonge verpleegster hebben uitgelegd dat in Nederland Jos Delcroix onder een andere naam de huizen huurde. Hij zou hiervoor een Nederlandse naam gebruiken en waarschijnlijk ook een nederlands paspoort onder de naam Jacobus Slaghmuylders.
Koen Bos en Ina Valstar hadden samen 75% van de ramen in hun handen in de Walletjes. Na de dood van Koen nam de zogenaamde Jacobus geleidelijk aan de 75 % van de ramen over die Koen Bos had opgebouwd. Het is mogelijk dat dit de beweegreden was voor de moord op Koen Bos, gezien dat dezelfde Jos Delcroix in andere dossiers een gelijkaardige motief had om de eigenaars van een zaak of van aandelen te vermoorden:
Koen Bos en Ina Valstar hadden samen 75% van de ramen in hun handen in de Walletjes. Na de dood van Koen nam de zogenaamde Jacobus geleidelijk aan de 75 % van de ramen over die Koen Bos had opgebouwd. Het is mogelijk dat dit de beweegreden was voor de moord op Koen Bos, gezien dat dezelfde Jos Delcroix in andere dossiers een gelijkaardige motief had om de eigenaars van een zaak of van aandelen te vermoorden:
|
|
|
|
Wat de investeringsobligatie betreft kunnen we er ook vanuit gaan dat de moord op Frank Buttons, die van de 8e verdieping werd geduwd misschien werd uitgevoerd in opdracht van Jos Delcroix, want hij is niet alleen maar zo een beetje de Godfather, hij beschikt ook over het grootste bedrijf en het rijkste bedrijf dat Deldo Autobanden is, in vergelijking met de daders van de moord, met name George Dekock en Joseph Gheyssens, die werknemers zijn in grote bedrijven zoals FN en Electrabel. Het is best mogelijk dat Deldo Autobanden in het bezit is van de obligatie of misschien zijn de obligaties ze geschonken aan La Croix-Rouge de Belgique, door Deldo Autobanden.
|
|
De mogelijkheid bestaat dus ook dat Jacobus - om 100 % van de ramen te bezitten - ervoor gezorgd heeft dat Ina Valstar uit Nederland is moeten vluchten naar België, waar ze eigenlijk alles kwijt was in vergelijking met haar vroegere leven in Nederland waar ze de klanten in een zeer sjiek kantoor ontving, en waar ze in pracht en praal leefde.
Ina Valstar valt in Luxemburg de Belgische kinderen aan
België zou Ina Valstar hebben verwelkomd en geaccepteerd en men zou denken dat Ina Valstar wijzer zou worden en de mensen van dit land zou respecteren. Helemaal niet. Ze zou ook het bloed van de Belgen drinken, zoals ze dat deed met een 6-jarig Belgisch kind genaamd Jane Deleu in 1993, in een satanische ceremonie. Het offeren gebeurde echter niet in België.
Ina Valstar ging op 17 september 1993 naar Luxemburg. Sophie Dutreilles (of Du Treillis) kwam haar met de auto naar Clervaux halen voor een ceremonie met Les Amis de Beelzebub, waarbij juffrouw Dutreilles de leidende hogepriesteres zou zijn. Op 18 september 1993 werd Jane Deleu aangeboden aan Beelzebub en Ina Valstar dronk het bloed op.
Het kind werd rechtstreeks uit een weeshuis opgehaald. Ik heb geen gegevens ontvangen over de naam van het weeshuis of de plaats waar het zich bevond.
Ina Valstar ging op 17 september 1993 naar Luxemburg. Sophie Dutreilles (of Du Treillis) kwam haar met de auto naar Clervaux halen voor een ceremonie met Les Amis de Beelzebub, waarbij juffrouw Dutreilles de leidende hogepriesteres zou zijn. Op 18 september 1993 werd Jane Deleu aangeboden aan Beelzebub en Ina Valstar dronk het bloed op.
Het kind werd rechtstreeks uit een weeshuis opgehaald. Ik heb geen gegevens ontvangen over de naam van het weeshuis of de plaats waar het zich bevond.
Hiermee heeft juffrouw Ina Valstar, die nooit een moment van kou en honger heeft gekend zoals ik dat in uw land wel heb gekend, het Koninkrijk België een schop gegeven. Ze ging uiteindelijk buiten de Belgische grenzen het bloed van Belgische kinderen drinken, opdat niemand in BelgIë haar de Belgische kinderen zou zien verorberen.
|
Als ik een Belgische autoriteit was, zou ik haar al lang geleden het land uit hebben gedeporteerd, manus militari. Toch zou ik er geen seconde op wachten om dit vandaag nog te doen
Aangezien ik geen Belgische autoriteit ben, zal ik bij elk Hof van Justitie, inclusief het Internationaal Strafhof in Den Haag tegen haar getuigen voor alle misdaden die ze heeft begaan tegen de dodelijke slachtoffers in de seksslavernij, de pedofilie en in de praktijk van het kannibalisme in de zogenaamde satanische ceremonies.
Ze is geen vriendin van de familie want ze is een verraadster die voor Jos Delcroix werkt, en hij verraadt alles verder aan Vincent Deprêtre, zijn Marokkaanse vriend die een kolonel zou zijn bij het Koninklijk leger van Marokko, en die de bijnaam “SS” heeft. Het zijn zijn initialen.
Ik vraag voor de heropening van alle dossiers betreffende moorden waarin Valstar rechtstreeks of onrechtstreeks een rol zou spelen zoals het consumeren van menselijk bloed.
In mijn vorige brief over "De samenzwering om Ina Valstar te vermoorden te Guingamp, in Frankrijk" heb ik de aandacht willen vestigen op een aantal dodelijke slachtoffers van mensenhandel via Flora Vrouwenwerking, waar mevrouw Valstar als vrijwilligster werkte. De foto's van al haar slachtoffers zijn mogelijk nog te vinden in de woning van mevrouw Valstar die de foto's vermoedelijk ook gebruikt voor Voodoo praktijken.
DNA-sporen van menselijk bloed zijn ongetwijfeld ook te vinden in haar woning, waar ze staaltjes van bloed van haar slachtoffers zou bewaren voor later verbruik.
Daarom is het meer dan hoogtijd dat de autoriteiten van Nederland, België, Frankrijk, Europa, Amerika en Marokko mevrouw Ina Valstar onderzoeken - die Nederland (haar vaderland) niet op haar territorium wil.
Ik getuig tegen haar met andere mensen erbij die belastende documenten kunnen voorleggen van al wat hier staat, zoals een kopie van haar adresboekje van klanten (een soort agenda met de jaargangen, de namen en de telefoons van de klanten). Dit boek kwam ter sprake na de publicatie over de band die Ina Valstar zou hebben met het netwerk in de VS van Ghislaine Maxwell waarvan enkele namen van haar klanten in dat rode boekje staan.
|
|
Het boek heeft een rode kaft met gouden letters. De naam "Jos Delcroix" komt voor in een klantenboek van een bordeel dat Ina Valstar runde in de Walletjes,
Met de meeste hoogachting,
Naima Mouali
President of United Chambers and Innovation Consultant
Founder of Anaccell Corporation
e-mail : [email protected]
[email protected]
Phone:+ 1 541 366 4478
WhatsApp + 32 465 40 15 98
Twitter: @unitedchambers @meedanaltatweer
President of United Chambers and Innovation Consultant
Founder of Anaccell Corporation
e-mail : [email protected]
[email protected]
Phone:+ 1 541 366 4478
WhatsApp + 32 465 40 15 98
Twitter: @unitedchambers @meedanaltatweer